چکیده:
پرسش اصلی پژوهش آن است که مناقشات کلام سیاسی چه تأثیراتی بر رقابت‌های سیاسی در جمهوری اسلامی ایران داشته و سازوکارهای لازم برای ایجاد قاعده‌مندی در این رقابت‌های سیاسی چه می‌تواند باشد. از دیدگاه تحقیق به علت ماهیت دینی جمهوری اسلامی و جناح‌های سیاسی مؤثر در آن، مؤلفه‌های کلام سیاسی (مانند قلمرو سیاسی دین، انتظار سیاسی بشر از دین و...) متأثر از زمینه‌های ذهنی و عینی در تکوین و صورت بندی جریان‌ها و جناح‌های سیاسی - فکری جمهوری اسلامی نقشی اساسی داشته است. همچنین افزوده شدن مناقشات کلام سیاسی موجب بی قاعده‌گی و چالش در رقابت‌های سیاسی و کاسته شدن آن موجب کاهش بی قاعده‌گی و چالش در رقابت‌های سیاسی در جمهوری اسلامی ایران می‌شود. راه حل نیز پردازش و شفاف سازی نگرش جریانات سیاسی - فکری به مؤلفه‌های کلام سیاسی، اجماع سازی براساس کلام سیاسی اعتدالی و انفکاکی در سطح کلان نظام، به منظور مدیریت رقابت حداکثری است. بدین ترتیب با بررسی زمینه‌های ذهنی و عینی، صورت بندی مناقشات کلامی سیاسی و تأثیرات مناقشات کلامی سیاسی بر رقابت‌های سیاسی چهار دوره تأسیس 1357-1360 تثبیت 1360-1368. سازندگی و اصلاحات 1384-1368 اصول گرایی 1392-1384 در اکثر موارد فرضیه تحقیق یعنی عاملیت اساسی مناقشات کلامی سیاسی بر رقابت‌های سیاسی و ارتباط قاعده‌مندی و بی قاعده‌گی رقابت‌ها با مناقشات کلامی سیاسی قابل اثبات است. در تمامی ادوار رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی سطح چسبندگی و وابستگی رقابت‌ها به مناقشات کلامی سیاسی بالاست. اما در میان ادوار، دور دوم ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی در دوره سازندگی و دور نخست ریاست جمهوری احمدی نژاد در دوره اصول گرایی حدت و شدت مناقشات کلامی سیاسی و سطح تنش و تنازع پایین‌تر است و سطح قاعده‌مندی بالاتر است. کلید واژگان: مناقشات کلام سیاسی، رقابت های سیاسی جمهوری اسلامی ایران ، بی‌قاعده‌گی و قاعده‌مندی رقابت سیاسی، راهبردها و راهکارها.

دانــلود