چکیده:
در جامعه ای که دین محوریت اصلی را دارا است، دینداری افراد می تواند با سایر پدیده های اجتماعی موجود در جامعه ارتباط داشته باشد، یکی از مهمترین پدیده های اجتماعی امروز جامعه ایران، احساس امنیت اجتماعی می باشد، احساس امنیت از مهمترین نیازها بشری است و عنصری سرایت کننده است و در کنش های متقابل افراد دائما تولید و انتشار می یابد. آنگونه که یافته های پژوهشی نشان می دهد میزان احساس امنیت اجتماعی در ایران در وضعیت مناسبی نمی باشد بر این اساس با تعیین هدف چگونگی رابطه میان دیدنداری و احساس امنیت سوال محوری پژوهش فوق بدین صورت تدوین گردید. میزان دیدنداری جوانان (دانشجویان) چه تاثیری بر میزان احساس امنیت اجتماعی آنان دارد؟ ذیل این سوال کلی در قالب سه سوال فرعی چگونگی ارتباط میان تقید به اعتقادات، میزان تقید به احکام و میزان تقید به اخلاق به عنوان سه بعد از کل متغییر دیدندار، با متغیر میزان احساس امنیت اجتماعی مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. چارچوب نظری پژوهش فوق، بر اساس تلفیقی از دیدگاه اسلام در مورد دینداری و امنیت و نظرات پیتر برگر، گلیفورد گیرتس، آبراهام مازلو، لئون فستینگروپل ساتپس می باشد. روش تحقیق پیمایشی جمعیت آماری تحقیق کلیه جوانان دانشجوی استان قم می باشد که از بین سه دانشگاه اصلی استان قم، آزاد واحد اسلامی قم، پیام نور مرکز قم ‎۳۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق به طور تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق پرسشنامه گردآوری شده و داده های بدست آمده با توجه به سطح سنجش متغیرها، با بهره گیری از روشها و تکنیکهای مختلف آماری از جمله قویترین ضریب همبستگی خطی(پیرسون) انجام شده است. یافته های پژوهش رابطه متجانسی را بین میزان دیدنداری و میزان احساس امنیت اجتماعی نشان می دهد. بدین معنی که هر چه میزان دیدندار افزایش یابد میزان احساس امنیت اجتماعی افزایش خواهد یافت. یافته های دیگر پژوهش نشان می دهد که ارتباط میزان هر یک از ابعاد سه گانه دینداری (تقید به اعتقادات، تقید به احکام، تقید به اخلاق) با میزان احساس امنیت اجتماعی متجانس بوده بدین معنی که هر چه میزان تقید به اعتقادات، احکام و اخلاق افزایش یابد، میزان احساس امنیت اجتماعی افزایش خواهد یافت. واژگان کلیدی: دین، دینداری، احساس امنیت اجتماعی، تقید به اعتقادات، تقید به احکام، تقید به اخلاق، جوانان، دانشجویان

دانــلود