چکیده:
هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سؤال است که برداشت هستی‌شناسانه از امنیت در جمهوری اسلامی ایران چگونه بر تعریف از عمق استراترژیک ایران اثر می‌گذارد؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا مبانی امنیت هستی‌شناختی ایران با تأکید بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (و منتج از آن)، عقاید امام خمینی(ره) و آیت‌الله خامنه‌ای(مدظله) بررسی شده و در ادامه تأثیر این امنیت هستی‌شناسانه بر سیاست خارجی ایران به طور کلی و عمق استراتژیک به طور اخص مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که هویت و امنیت هستی‌شناختی ایران شامل اصولی به این شرح است:  اولویت اسلامیت بر ایرانیت؛ دشمنی اسرائیل؛ دشمنی آمریکا؛ استکبارستیزی و عدم تعهد به قدرت‌های بزرگ؛ اهمیت فلسطین برای جهان اسلام و اهمیت محور مقاومت. مجموع این شاخص‌ها در هویت جمهوری اسلامی، منجر به شکل‌گیری تهدیدهای امنیت هستی‌شناختی و فیزیکی از سوی آمریکا، اسرائیل و قدرت‌های منطقه‌ای هم­سو با آنان شده است که به‌تبع آن، ایران، عمق استراتژیک خود را برای مقابله با این تهدیدهای طراحی می‌کند و البته تهدیدهای نظامی نشأت­گرفته از این تعارض‌های ماهوی و هویتی نیز در شکل‌گیری این عمق استراتژیک و حوزه‌های نفوذ نقش زیادی داشته است. اهمیت مسائل هویتی برای جمهوری اسلامی ایران در اولویت است و بنابر مبانی دینی و ایدئولوژیک، این امنیتِ هویتی در مواقع لزوم و حساس حتی بر امنیت فیزیکی برتری دارد. جمهوری اسلامی ایران برای تأمین امنیت هستی‌شناختی و امنیت فیزیکی خود به دنبال تعمیق عمق استراتژیک خود بوده و این کار را در حال حاضر بیش­تر معطوف به بازدارندگی و دفع تهدیدهای دشمن بالفعل منطقه‌ای خود که اسرائیل است، کرده است.‏

دانــلود