چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تدوین بسته آموزشی معنویت‌محور و ارزیابی اثربخشی آن بر بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به‌لحاظ روش از نوع آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری پژوهش شامل جوانان در سال 1402 با دامنه سنی 40-25 سالگی در سطح شهر تهران بود. در «مرحله کیفی» تعداد 15 نفر از متخصصین و صاحب‎نظران در حوزه روان‌شناسی دین و معنویت به‌صورت هدفمند و با استفاده از مصاحبه نیمه‎ساختاریافته به‌منظور شناسایی مولفه‎های معنویت مورد بررسی قرار گرفتند. در «مرحله کمّی» نیز تعداد 30 نفر به‌صورت نمونه‎گیری در دسترس به‌عنوان نمونه پژوهشی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش جهت جمع‎آوری داده‎ها شامل مقیاس بهزیستی وجودی پالوتزین و الیسون (1982) و بهزیستی اجتماعی کییز (1998) بود. برای تجریه و تحلیل داده‎ها از روش نسبت روایی محتوایی لاوشه (CVR)، آماره‎های میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‎های کیفی پژوهش نشان داد که معنویت درمانی شامل سه مؤلفه اساسی تحت عناوین توانمندسازی، تعالی‎جویی و پیوندگرایی است. همچنین، یافته‎های کمّی بیانگر آن است که برنامه آموزشی معنویت‎محور به‌طور معناداری موجب افزایش بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان در گروه آزمایش نسبت به گروه مهار شده است.

دانــلود