چکیده:
از منظر اندیشمندان اسلامی، نگرش‌های متفاوتی درباره انگیزه قیام امام حسین‌7 وجود دارد؛ برخی انگیزه آن حضرت را عدم پذیرش بیعت با یزید می‌دانند. بر اساس این دیدگاه، امام برای اینکه با یزید بیعت نکند، مدینه را ترک کرد. هنگامی که ولیدبن‌عتبه، فرماندار مدینه، دستور یزید در خصوص بیعت با او را به حسین‌بن‌علی7 ابلاغ کرد، پاسخ شنید: «... وَمِثْلِی لَا یبَایعُ مِثْلَه؛^[1] شخصیتی مثل من، با یزید بیعت نخواهد کرد.» عده‌ای نیز انگیزه نهضت حسینی را امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر می‌دانند؛ چنان‌که خود فرموده: «من، نه ‏از روی خودخواهی و هوس‌رانی، این حرکت را آغاز می‏کنم و نه برای ایجاد فساد و ستمگری؛ بلکه ‏هدف من از این قیام، اصلاح جامعه اسلامی ‏است.»^[2]
[1]. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 44، ص 325. [2]. همان، ص 329.

دانــلود