چکیده:
تاثیر شبکه‌های اجتماعی بر مشارکت سیاسی در محیط طبیعی و حقیقی بسیار مورد توجه بوده لیکن تحقیقات تجربی بسیار کمتری به چگونگی پیوند و تاثیر شبکه‌های اجتماعی مجازی و اینترنتی بر رفتار مشارکت جویانه شهروندان در امورسیاسی پرداخته است. لذا این پژوهش به دنبال بررسی این امر است که آیا شبکه‌های اجتماعی مجازی می‌توانند بر مشارکت سیاسی دانشجویان تاثیر بر جای گذارند؟ بر این اساس پژوهش حاضر پاسخ مسئله خود را نخست در میان تقریرات نظری و فکری موضوع در علوم اجتماعی و سیاسی جستجو نمود و در نهایت فرضیه خود را از طریق پرسشنامه در میان دانشجویان دانشگاه قم به آزمون تجربی گذاشته است. اعتبار پرسشنامه مذکور، به روش صوری، و پایایی آن، به کمک آماره آلفای کرونباخ سنجیده شده و داده‌ها از طریق نرم افزار SPSS تحت محیط ویندوز تجزیه و تحلیل شدند. با تقسیم شبکه‌های به سه بعد افقی، عمودی و انسجام اجتماعی به همراه در نظر گرفتن پنج وجه از مشارکت سیاسی یعنی رأی دادن و شرکت در گزینش و انتخاب مسؤولین سیاسی و اجتماعی (سطح یک)، آزادی بیان و شرکت در تشکّل‌های فعال سیاسی و نقد و ارزیابی عملکرد نهادهامسؤولین و ساختار حکومتی(سطح دوم)، نامزد شدن جهت پُست‌ها و کرسی‌های سیاسی و فعالیت آزاد انتخاباتی(سطح سوم)، دخالت و مشارکت در تغییرات و اصلاحات درون‏ساختاری(سطح چهارم) و سرانجام سطح پنجم: اقدام و عمل برای تغییرات بنیادین نهادهای سیاسی. یافته‌های پژوهش نشان داد که شبکه‌های افقی بیشترین تاثیر و شبکه های عمودی کمترین تاثیر را بر مشارکت سیاسی کاربران شبکه‌های اجتماعی مجازی داشته است.

دانــلود