رابطه شریعت و سیاست از دیدگاه حکمت متعالیه

نویسنده:

مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1387 شماره چهل و سوم - پاییز 87

کلیدواژه: شریعت ، سیاست ، حکمت متعالیه

چکیده:
از دیرباز، رابطة شریعت و سیاست، دغدغة فیلسوفان و دین پژوهان بوده است. صدرالمتألهین نیز علی‌رغم تصور صوفی مسلکان و دنیا گرایان - که قائل به جدایی دنیا از آخرت هستند، به خوبی توانسته بین اینها پیوند ایجاد کند و بر این اساس، رابطة شریعت و سیاست را ناگسستنی بداند. صدرا در خصوص نسبت بین شریعت و سیاست، فرضیه‌های «عینیت ـ وحدت»، «عینیت ـ تعامل» و «غایی ـ ابزاری» را در اذهان، تقویت و با اصول و مبانی محکمی، این رابطه را تثبیت کرد.
در راستای تبیین موضوع، پرسش‌های زیر مطرح شده است: 1. آیا سیاست و شریعت، وحدت دارند؟ 2. آیا بین سیاست و شریعت، «عینیت ـ تعامل» برقرار است؟ 3. آیا سیاست، در خدمت شریعت است، و شریعت، بسان روح، غایت و مولای سیاست است؟
حکمت متعالیه با توجه به مبانی و اصول خود به هر سه پرسش، پاسخ‌هایی داده است. از تحلیل مبانی نظری رابطة شریعت و سیاست ـ که عبارتند از: خیریّت وجود، جایگاه انسان در هستی (خلافت الهی)، جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء بودن نفس انسان، حرکت جوهری نفس و اختیار انسان، مدنی بودن انسان و لزوم بعثت انبیا و رابطة دنیا و آخرت، می‌توان هر سه رهیافت را به دست آورد. این نوشتار، متکفل بررسی این موضوع است.

دانــلود

اسناد مشابه

سامانه مدیریت دانش کتابخانه‌ای

رابطه شریعت و سیاست از دیدگاه حکمت متعالیه

نسبت حکمت و شریعت در حکمت متعالیه

سياست متعاليه از منظر حكمت متعاليه جلد چهارم

تلفیق میان شریعت و حکمت در حکمت متعالیه صدرایی

سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه مجموعه مقالات اخلاق و سیاست جلد چهارم

فلسفه علم سیاست و حکمت متعالیه

جایگاه سیاست در حکمت متعالیه

جایگاه سیاست در حکمت متعالیه

رابطه اخلاق و سیاست از دیدگاه ابن‌‌سینا

سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه مجموعه مقالات جلد اول

تأليف مقدمه سياست متعاليه از منظر حكمت متعاليه جلد چهارم