چکیده:
بحث تخطئه و تصویب از مسائل مترقی علم کلام و اصول فقه است. هرچند موضوع شکیبایی دینی گفتمان دورة مدرن است، اما متکلمان مسلمان در قرن دوم هجری با طرح بحث تخطئه و تصویب مبانی نظری شکیبایی مذهبی را در علم کلام و اصول فقه تبیین کرده بودند. هدف اصلی نگارنده این است که نشان دهد اعتقاد جازم فرد به حقانیت عقیدة خود‌ با شکیبایی دینی تعارض ندارد. زیرا، متکلمان مسلمان با درانداختن بحث تخطئه و تصویب به این نتیجه رسیدند که می-توان ‌به ‌رغم‌ اعتقاد به باطل ‌‌بودن‌ یک عقیدة‌، صاحب آن را مأجور یا معذور دانست. در این صورت، همزیستی پیروان ادیان مختلف بر مبانی معرفتی استوار میشود؛ حال آنکه در شکیبایی دینی که در سنت غربی دنبال می‌شود، دگرپذیری جنبة مصلحت‌سنجی دارد. بنابراین، برخلاف دیدگاه رایج که مبدأ اندیشة شکیبایی دینی را تحولات فکری عصر روشنگری در دنیای غرب میداند، این مقاله نشان میدهد که متکلمان مسلمانان از قرن دوم هجری مبانی معرفتی شکیبایی دینی را در علم کلام درانداختند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد