چکیده:
چکیده

در اعتبار و حجیت اقرار به عنوان یکی از دلائل اثبات جرائم حدی هیچ تردید و اختلافی نیست اما در تعداد اقرار لازم جهت ثبوت چنین جرائمی، تفاوت در آراء مشاهده می‎شود.مشهور و به تبعیت از آن قانون مجازات اسلامی 1392 در جرائم قیادت،قذف،شرب خمر و سرقت(حد قطع) به اعتبار دو اقرار در ثبوت این جرائم ملتزم شده است. برخی نیز اقرار واحد را کافی دانسته‌اند.منشأ نظر مشهور، قیاس به مستندات زنا و لواط، عدم مداقه در مستندات کفایت اقرار واحد، جریان دادن وسیع اصول و قواعد حاکم بر حدود است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی‌تحلیلی پس از بازنگری دلائل، در نهایت قائل به تفصیل شده است.بر اساس این پژوهش، ادله مشهور از قبیل استناد به شهرت فتوایی، فحوای روایات،بیان سلار دیلمی و علامه حلی، عدم امکان تمسک به عموم قاعده اقرار و دلائل دیگر، در اثبات لزوم دو اقرار در ثبوت جرائم قیادت،قذف،شرب خمر کافی نبوده و حق،کفایت اقرار واحد است، لکن در ثبوت حدسرقت، مستندات قائلین به کفایت اقرار واحد و اشکالات ایشان در مباحث روایی باب، از اتقان لازم برخوردار نبوده فلذا اعتبار دو اقرار در ثبوت حد سرقت به قوت خویش باقی است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد