چکیده:
رویکرد پوزیتیویستی در علوم طبیعی جدید اعتقاد دارد، روش علوم طبیعی منحصر به تجربه است. این رویکرد در طول قرون اخیر با پذیرش عام مواجه بوده به‌گونه‌ای که پیشرفتِ علوم طبیعی مدیون این رویکرد قلمداد شد. چنین نگاهی در نیمه‌ی دوم قرن بیستم به چالش کشیده شد و برخی فلاسفه‌ی علم و نیز دانشمندان علوم اجتماعی تلاش کردند با مطرح کردن نقش پیش‌فرض‌ها، تأثیر ساختارها و عوامل غیر تجربی را در علوم طبیعی نوین نشان دهند؛ چنانکه امروزه، تصویر سنتی علم به عنوان امری صرفاً تجربی، اعتبار خود را از دست داده است. مقاله‌ی حاضر با استفاده از کوشش‌های برخی فیلسوفان و جامعه‌شناسان معرفت و نیز شواهد موجود در فضای تحقیقات علمی، تلاش می‌کند برخی عوامل جامعه‌شناسی علوم طبیعی جدید را در قالب عوامل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی استخراج و بررسی نماید؛ عواملی که عدم وجود برخی از آنها در فضای علمی قرون اخیر می‌توانست مسیر متفاوتی را در جهت‌گیری علوم طبیعی ایجاد کند.

دانــلود