چکیده:
تحلیل گفتمان انتقادی، پدیده­ای زبانی می‌باشد که در اثر ارتباط تولید شده، و گرایشی مطالعاتی، اجتماعی و میان‌رشته‌ای است. گفتمان انتقادی، به تحلیل و نقد متونی که بازتاب‌دهندۀ عوامل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حاکم بر فضای جامعه است، می‌پردازد. هدف از پژوهش حاضر تحلیل گفتمان انتقادی امام حسن مجتبی7 در وقایع پس از رحلت رسول خدا6 بر اساس نظریۀ فرکلاف است که در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین و به روش توصیفی- تحلیلی به آن پرداخته می‌شود. دستاورد این نوشتار تبیین گفتمان انتقادی امام7 است که نشان دهندۀ شرایط خفقان و قدرت مسلط بر جامعه، اوضاع مردم کوفه در زمان حضرت می باشد، افزون بر این اثرپذیری امام7 از آن شرایط که گفتمان را به‌صورت اعتراضی و انتقادی نسبت به پیمان‌شکنان ایراد فرموده‌اند، این انتقاد را در راستای اثبات امامت و جانشینی بعد از رسول خدا6، شکوه از حق ضایع‌شدۀ حضرت علی7، ذکر فضایل پدر بزرگوارش، معرفی یار و یاور دلسوز پیامبر اکرم6 و روشنگری در جهت برانگیختن افکار عمومی برای حمایت و پشتیبانی امام7 و یارانش برجسته می‌نماید.

دانــلود