چکیده:
 بررسى نظرگاه‌هاى ویژه علامه طبرسى در اصول، فقه، کلام و لغت است. نگارنده پس از ترسیم فضاى تفسیرنویسى در عهد علامه طبرسى به سراغ آراى انفرادى وى در حوزه اصول، فقه، کلام و لغت رفته است. در ساحت اصول، متفردات طبرسى از دیدگاه نگارنده سه چیز است، جواز استعمال لفظ در بیشتر از یک معنى، حجّت نبودن مفاهیم و حجت نبودن خبر واحد. در قلمرو فقه نیز شیخ طبرسى، در سرایت حرمت از راه رضاع وحدت محل را شرط ندانسته است، چنان که در قصاص، حق اجراى آن را به حاکم شرع داده و گفته است اولیاى دم حق قصاص و تولیت بر آن را ندارند، نگارنده بر آن است که طبرسى، مترادف در لغت را باور ندارد و گویى ترادف را با وجوه معنایى یک واژه حل مى‌کند. در متفردات کلامى طبرسى، نویسنده دو مورد را یاد مى‌کند، نخست مفهوم معناى کبیره است که طبرسى همه گناهان را کبیره دانسته و صغیره بودن را مفهوم نسبى مى‌شمارد و دو دیگر، عصمت پیامبران است که طبرسى هر چند امکان سهو را براى پیامبران نفى مى‌کند امّا به »اسهاء« - خداوند ایشان را به سهو و خطا بیفکند - باور دارد.

دانــلود