چکیده:
سرشت اولیۀ انسان به‌معنای سرشتی است که خدا انسان را با آن خلق کرده است. یکی از مباحث مهم در این باره آن است که آیا سرشت انسان در ابتدای خلقت، آلوده به بدی بوده یا پاک و بدون نقص بوده است؟ آیات قرآن کریم که یکی از بهترین منابع در این بحث هستند، هرچند تصریح به پاکی سرشت اولیۀ انسان نکرده‌اند، اما به‌صورت ضمنی نشان می‌دهند سرشت اولیۀ انسان نه‌تنها پاک و بدون آلودگی است، بلکه خیر و هدایت‌شده است. مطالب قرآنی که پاکی سرشت اولیۀ انسان را نتیجه می‌دهند، عبارت‌اند از: خلیفه و جانشینی انسان از خدا، خلقت انسان به کامل‌ترین شکل ممکن، هدایت ابتدایی انسان توسط خدا، موهبت و عنایت فطرت به انسان، «قالوا بلی» گفتنِ انسان پیش از ورود به این دنیا، انتساب فاعلیتِ خوبی‌های انسان به خدا، و مسلط شدن شیطان به انسان تنها در صورت تغییر سرشت اولیۀ او.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد