جلسه روانتحلیلگری و حکم تکلیفی خلوت با نامحرم
نویسنده:
احمد مروارید
،
احمد مروارید
،
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1401 شماره 4
چکیده:
یکی از قواعد بسیار مهم در جلسات روانتحلیلگری آن است که درمان‌جو در فضایی امن و بدون حضور کسی جز درمانگر، آنچه را از ذهنش می‌گذرد برای وی بازگوید. با توجه به اینکه بسیاری از درمان‌جویان نیازمند رجوع به روان‌تحلیل‌گر از جنس مخالف هستند، این پرسش مطرح می‌شود که حکم تکلیفی خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس چیست؟ در این مقاله برای پاسخ به این پرسش، حکم خلوت با نامحرم واکاوی شده‌است. حاصل این بررسیِ فقهی آن است که با توجه به کثرت روایات، ورود نهی از شارع در این مورد اجمالاً ثابت است، اما از این روایات نمی‌توان حرمت مولوی خلوت با نامحرم را استنباط کرد، چراکه نهی در این روایاتْ ارشادی است. بر این اساس، خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس نیز ازنظرِ تکلیفی حرام نیست. در ادامۀ مقاله حرمت این عمل از راه مُقدمی بودن نیز بررسی شده و این نتیجه به‌دست آمده‌است که حرمت این کار از این راه نیز قابل اثبات نیست، زیرا این عمل به‌قصدِ انجام فعل حرام صورت نمی‌گیرد و درصورتِ رعایت قواعد لازم در روانتحلیلگری منجر به فعل حرام نمی‌شود. در این فرض، براساسِ هیچ‌کدام از مبانی گوناگون نمی‌توان حرمت تکلیفی انجام مقدمه را استنتاج کرد. اگر نظریۀ برخی فقیهان مبنی‌بر حرمت خلوت با نامحرم درصورتِ احتمال وقوع مفسده، پذیرفته شود بازهم خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس دارای حرمت مولوی نخواهد بود، زیرا درصورتِ انجام جلسات روانتحلیلگری به‌صورتِ صحیح، احتمال وقوع مفسده به‌حداقل می‌رسد و شرط حرمت خلوت بانامحرم محقق نخواهد بود.
یکی از قواعد بسیار مهم در جلسات روانتحلیلگری آن است که درمان‌جو در فضایی امن و بدون حضور کسی جز درمانگر، آنچه را از ذهنش می‌گذرد برای وی بازگوید. با توجه به اینکه بسیاری از درمان‌جویان نیازمند رجوع به روان‌تحلیل‌گر از جنس مخالف هستند، این پرسش مطرح می‌شود که حکم تکلیفی خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس چیست؟ در این مقاله برای پاسخ به این پرسش، حکم خلوت با نامحرم واکاوی شده‌است. حاصل این بررسیِ فقهی آن است که با توجه به کثرت روایات، ورود نهی از شارع در این مورد اجمالاً ثابت است، اما از این روایات نمی‌توان حرمت مولوی خلوت با نامحرم را استنباط کرد، چراکه نهی در این روایاتْ ارشادی است. بر این اساس، خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس نیز ازنظرِ تکلیفی حرام نیست. در ادامۀ مقاله حرمت این عمل از راه مُقدمی بودن نیز بررسی شده و این نتیجه به‌دست آمده‌است که حرمت این کار از این راه نیز قابل اثبات نیست، زیرا این عمل به‌قصدِ انجام فعل حرام صورت نمی‌گیرد و درصورتِ رعایت قواعد لازم در روانتحلیلگری منجر به فعل حرام نمی‌شود. در این فرض، براساسِ هیچ‌کدام از مبانی گوناگون نمی‌توان حرمت تکلیفی انجام مقدمه را استنتاج کرد. اگر نظریۀ برخی فقیهان مبنی‌بر حرمت خلوت با نامحرم درصورتِ احتمال وقوع مفسده، پذیرفته شود بازهم خلوت میان روان‌تحلیل‌گر و درمان‌جوی غیرهمجنس دارای حرمت مولوی نخواهد بود، زیرا درصورتِ انجام جلسات روانتحلیلگری به‌صورتِ صحیح، احتمال وقوع مفسده به‌حداقل می‌رسد و شرط حرمت خلوت بانامحرم محقق نخواهد بود.
جلسه روانتحلیلگری و حکم تکلیفی خلوت با نامحرم
1/1/1401 12:00:00 AM
برای این سند علمی فایلی وجود ندارد
شاخص تحقق خلوت با نامحرم با تأکید بر فضای مجازی
نویسندگان:
محمدصادق فاضل
،
فاطمه اردشیری
،
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1400 شماره 3
حکم تکلیفی انتظار با تاکید بر دیدگاه امام خامنه ای (مدظله)
نویسنده:
سید محمدرضی آصف آگاه *
،
مقاله نشریه: مشرق موعود » سال 1400 دوره 15، شماره 58 (تابستان 1400)
تداعی آزاد در روان تحلیلگری و حکم تکلیفی بازگویی گناه
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1397 شماره 2
حکم تکلیفی انجام کارهای منزل توسط زوجه از منظر فقه امامیه
نویسنده:
بی بی رحیمه ابراهیمی
،
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1401 شماره 4
احکام کاربردی محرم و نامحرم
نویسنده:
محمود اکبری
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1395 شماره 142 رمضان ویژه‌نامه خانواده
دست دادن با نامحرم از نگاه آیات و روایات
نویسنده:
احمد طاهرنیا
،
مقاله نشریه: فقه » سال 1388 شماره 60 - 59
حکم تکلیفی ترک غیرموجه زندگی خانوادگی توسط زوج با تکیه بر حق وطی زوجه در فقه مذاهب خمسه
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1400 شماره 3
بررسی روان شناختی نگاه به نامحرم با محوریت قرآن و حدیث (نقش کنترل نگاه به نامحرم در سلامت روان)
مقاله نشریه: اسلام پژوهان » سال 1402 شماره بیست و ششم - تابستان 1402