چکیده:
یکی از آفات پژوهش، سوگیری‌های پیشین مبتنی بر شهرت یک مطلب و یا پذیرش بی‌چون‌وچرای باور پیشینیان در باره دیدگاه‌‍‌های یک مؤلف است. در این گونه موارد، بازخوانی متون برجای‌مانده از یک مؤلف، به‌عنوان گویاترین سند بازنمایی اعتقادی او، می‌تواند بسیار راهگشا باشد. پژوهش پیش‌رو، با بهره‌گیری از روش متن‌پژوهی، به بازخوانی گرایش‌های اعتقادی هشام کلبی پرداخته است. در پرتو این پژوهش و با توجه به آثار به‌جای‌مانده از هشام و بررسی آن در سه محور: بررسی تعابیر مربوط به خلفا، گزارش‌های تاریخی مؤلف و روابط و شرایط سیاسی او، این نتیجه به دست آمده است که برخلاف دیدگاه رایج در باب غالی بودن هشام کلبی در منابع فریقین، وی نه‌تنها شیعه غالی نبوده، بلکه حتی تشیع او نیز محلّ تردید است.

دانــلود