چکیده:
نقد و بررسی قاعده «تسامح در ادله سنن» و کاربرد این قاعده در مباحث اخلاقی است. در این پژوهش سعی شده است با رویکردی انتقادی به بررسی مبانی اصولی و فقهی قاعده تسامح در ادله سنن و ادله روایی این قاعده از لحاظ سندی و متنی پرداخته شهد و اشکالاتی را که این قاعده به ویژه در مباحث اخلاقی به وجود می آورد مورد آسیب شناسی قرار گیرد. در همین راستا نگارنده ابتدا پیشینه ای از این قاعده در فقه شیعه ارایه کرده و سپس به تقریر مفاد آن پرداخته است. آنگاه به مشکل جریان این قاعده در مسایل اخلاقی و غیراخلاقی اشاره کرده و تفاوت اخلاق و فقه و اخلاق و آداب و سنت های رایج و قابل قبول عرف را بررسی نموده است. وی بر ضرورت نظام مندی دانش اخلاق تاکید کرده و مشکلاتی را که به کارگیری قاعده تسامح در ادله سنن در اخلاق ایجاد می کند مانند افتادن در خرافه گرایی، افزایش جرات بر انجام گناه(تجری)، سست شدن تعالیم دینی، عقب ماندگی علمی و فرهنگی، بهانه درست کردن برای دشمنان و ایجاد بدعت در سطح جامعه اسلامی را تحلیل نموده است عناوین فصل ها عبارتند از: بخش اوّل : پیشینه شناسی و تقریر قاعده تسامح بخش دوم : مسئله شناسی جریان قاعده

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد