چکیده:
در این مقاله نحوه روابط میان ادیان و چگونگى و محورهاى عمده گفت‌وگو میان آنها از نگاه قرآن مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. نویسنده، نخست، از استناد به علم، تلاش براى درک نقطه‌هاى اشتراک، حق‌گرایى، خشونت گریزى و آزاد اندیشى به عنوان پیش شرطهاى گفت‌وگو یاد کرده و در این راستا فهرستى از مشترکات چهار آیین یهود، مسیحیت، مجوس، صابئین به عنوان ادیان یاد شده در قرآن ارائه مى‌کند. در ادامه از سه نوع رابطه میان اهل اسلام با ادیان دیگر: 1. رابطه همزیستى مسالمت‌آمیز، 2. رابطه سرد با بداندیشان، و 3. رویارویى قهرآمیز با توطئه‌گران و مبارزه‌جویان سخن به میان آورده، این در حالى است که اهل دیگر ادیان، براساس توصیف قرآن، همواره با یکدیگر درگیرى داشته‌اند.

دانــلود