چکیده:
در خصوص نحوۀ ارتباط قوۀ مدرکه با صورت‌های ادراکی حسی و خیالی  دو دیدگاه در فلسفۀ اسلامی وجود دارد: ابن‌سینا و دیگر مشائین قایل به حلول این صورت‌ها در فضای قوۀ ادراکی است و صدرالمتألهین هم قایل به صدور آنها  از مرتبه‌ای از مراتب نفس و هم قایل به حلول آنها  در مرتبه‌ای  دیگر از [نفس] می‌باشد. براساس نظر مشاء، نفس هنگام ادراک تنها اتصاف عرضی به صور پیدا می‌کند و استکمال آن استکمال عرضی است. بنابراین، تفاوت انسان‌های کامل با ناقص تفاوتی عرضی است. ولی در دیدگاه صدرالمتألهین، نفس با اتحاد خود با این صور ترکیب اتحادی تشکیل می‌دهد و حرکتی جوهری دارد. تفاوت انسان‌ها در این دیدگاه تفاوتی جوهری است. یقین‌آوریِ ادراک حصولی  در نظر ملاصدرا بیش از ابن‌سینا است، زیرا در قیام صدوری، شدت حصول فعل برای فاعل بیش از حصول مقبول برای قابل است.

دانــلود