چکیده:
ماه­کوفه عنوانی بود که در دوره حکومت معاویه بر منطقه­ای در غرب ایالت جبال به مرکزیت دینور گفته می‌شد. این منطقه به عنوان مسیر ارتباطی بغداد به مشرق ایران از نظر ویژگی­های طبیعی و اقتصادی، زیست­گاهی مناسب برای حیات شهری، روستایی و عشایری طوایف کُرد در قلمرو شرقی خلافت اسلامی به شمار می‌رفت. هدف این مقاله تعیین موقعیت جغرافیایی ماه­ کوفه و بررسی اهمیت و جایگاه آن در خلافت اسلامی در سده­های سوم و چهارم هجری، به­ شیوه وصفی ـ تحلیلی است. یافته‌های­ پژوهش نشان می­دهد که محدوده جغرافیایی ماه­کوفه از جانب غرب به شهرزور و از جانب شرق به قصر لصوص منتهی می­شد و به ­عبارتی، قسمت غرب منطقه­ جبال را در بر می­گرفت. این گستردگی و موقعیت جغرافیایی راهبردی، موجب اهمیت یافتن منطقه ماه­کوفه در ابعاد نظامی، اقتصادی، مواصلاتی و حفظ قلمرو شرقی برای نظام خلافت اسلامی شده بود.

دانــلود