آثار و پیامدهای لقمۀ حرام
نویسنده:
علی اکبر صمدی یزدی
،
![علی اکبر صمدی یزدی](/Content/img/avatar_scholar.jpg)
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1396 شماره 153 محرم
چکیده:
حرامخواری و لقمه حرام، دارای آثار و پیامدهای زیانبار فردی، اجتماعی، مادی و معنوی است که شناخت آنها برای هرکس که خواستار کمال و سعادت خویش و جامعه است، ضرورت دارد. بدون تردید، کسی که به پیامدهای حرامخواری، شناخت پیدا کند، بهشدت از آن دوری میگزیند. بر همین اساس، امام صادق میفرماید: «دوری جستن از یک لقمه حرام، از دو هزار رکعت نماز مستحب، در نزد خداوند زیباتر است.»
در این مقاله برآنیم طیّ چند محور، دیدگاه اسلام را درباره نتایج کسبوکار و خوردن لقمه حرام بررسی کنیم و به واکاوی آسیبهای مادی و معنوی این موضوع بپردازیم.
حرامخواری و لقمه حرام، دارای آثار و پیامدهای زیانبار فردی، اجتماعی، مادی و معنوی است که شناخت آنها برای هرکس که خواستار کمال و سعادت خویش و جامعه است، ضرورت دارد. بدون تردید، کسی که به پیامدهای حرامخواری، شناخت پیدا کند، بهشدت از آن دوری میگزیند. بر همین اساس، امام صادق میفرماید: «دوری جستن از یک لقمه حرام، از دو هزار رکعت نماز مستحب، در نزد خداوند زیباتر است.»
در این مقاله برآنیم طیّ چند محور، دیدگاه اسلام را درباره نتایج کسبوکار و خوردن لقمه حرام بررسی کنیم و به واکاوی آسیبهای مادی و معنوی این موضوع بپردازیم.
آثار و پیامدهای لقمۀ حرام
3/21/2017 12:00:00 AM
آثار و پیامدهای دنیوی گناه
نویسنده:
عبدالکریم پاک نیا
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1397 شماره 156 رمضان
آثار و پیامدهای اخروی گناه
نویسنده:
عبدالکریم پاک نیا
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1397 شماره 156 رمضان
آثار و پیامدهای روزهداری و روزهخواری
نویسنده:
زهرا رضائیان
،
مقاله نشریه: مجله ره توشه » سال 1402 شماره 13
آثار و پیامدهای عفّت از دیدگاه اسلام
نویسنده:
محمد یونس عارفی
،
مقاله نشریه: پیام زن » سال 1390 شماره 235
بررسی آثار و پیامدهای سازمانوارگی در نظام آموزش حوزههای علمیه
نویسنده:
نوید آذری آبکناری
،
مقاله نشریه: فرهنگ پژوهش » سال 1402 شماره 53 - بهار 1402
مبانى حرام بودن ربا و مسأله بانک1
نویسنده:
محمد هادی معرفت
،
مقاله نشریه: فقه » سال 1379 شماره 26-25
تفاوتهای اخلاقی در ازدواج؛ آثار و پیامدهای آن از منظر قرآن و حدیث
نویسنده:
سید محمدرضا حسینی نیا
،
مقاله نشریه: اخلاق (مطالعات اخلاق کاربردی) » سال 1399 شماره 37