چکیده:
مجتهدان و فقیهان بزرگ، از نوآوران اصولى و فقهى، به عنوان مفاخر فکرى و علمى یاد مى‏کنند و قدرت فهم جدید و برداشت نو از دلیلهاى شرعى را، نشانه نبوغ و فکر سرشار اندیشه وران نوآور مى‏شمرند. کشف مطالب جدید و برداشت از متون و نصوص دینى و گشودن باب تازه بر روى مسائل اسلامى و... نشانه اقتدار فکرى و توان فقهى و مایه افتخار و فخر علمى نوآوران است. نواندیش دینى، باید به طور ریشه‏اى با متون دینى که برگرفته از روایت، قرآن، سنت، عقل و اجماع است، آشنا باشد. در غیر این صورت، مطالبى که ارائه مى‏کند، درخور اعتناى جدى، اثربخشى و فراگیرى نخواهد بود. آخوند خراسانى، نمونه کاملى از نواندیشان دینى است. با بررسى دوره‏هاى اخیر فقهى و اصولى در مى‏یابیم در یک قرن اخیر، بیش‏تر صاحب نظران و مراجع بزرگ از تربیت یافتگان کرسى درس ایشان، به شمار مى‏آیند. با جست‏وجو در آثار بزرگان علم فقه و اصول و همچنین آثار و تألیفات آخوند خراسانى، نمونه‏هاى فراوانى از نوآوریهاى اصولى و فقهى وى مشاهده مى‏شود، که هر کدام در جایگاه خود افقهاى جدیدى را پیش روى عالمان و فقیهان گشوده است. این نوآوریها، سبب شده که با گذشت نزدیک به یک قرن، هنوز کتاب کفایه الاصول ایشان متن درسى حوزه‏هاى علمیه باشد. در این نوشتار به اختصار، به برخى نوآوریها و دیدگاه منحصر به فرد ایشان با توجه به اهمیت و کاربرد آن نظیر: استفاده از فلسفه در هندسه نظرى اصول فقه، ایجاز و شیوایى و تببین بخشى دیگر از نوآوریهاى وى درمباحث نظرى اصول فقه، به همراه دلایل و دستاوردهاى آن اشاره مى‏گردد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد