چکیده:
اگر چه امام حسین(ع) در واقعه عاشورا و پیامد‌های اجتماعی، سیاسی و اعتقادی آن نقش محوری داشت، اما امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س)نیز نقش بسیار اساسی و مهمی در قیام کربلا داشتند. دوران امامت امام سجاد(ع)، یکی از مشکل‌ترین و بحرانی‌ترین دوران امامت تشیع است. در این دوران به سبب اتفاقاتی که رخ داده بود، جامعه اسلامی باید به نوعی تجدید بنا می‌شد. در واقع امام سجاد(ع)، باید تفکر و مکتب راستین اسلام ناب را از نو پایه‌گذاری می‌کرد. از این‌رو می‌توان حضرت را پرچمدار مدیریت بحران مسائل اجتماعی و فکری شیعیان در آن دوران دانست که با راهبرد‌های هوشمندانه و ‌اندیشمندانه، ضمن حفظ تشیع، اسباب بالندگی و زمینه‌های ارتقای کمی و کیفی شیعیان را فراهم کرد. در این مقاله ضمن بررسی شرایط جامعه عصر امام سجاد(ع)، برخی راهبرد‌های آن حضرت بررسی می‌شود. 

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد