چکیده:
همان‌گونه که نشناختن تفاوت‌های طبیعی عالم خلقت و عدم درک صحیح و دقیق فلسفه وجودی این تفاوت‌ها، و نیز زشتی‌ها و زیبایی‌ها، سبب می‌شود، انسان بابدبینی، جهان هستی را سراسر بی‌عدالتی و غرق در تبعیض بداند؛ بدیهی است که این عدم شناخت وقتی با بی‌توجهی به مستندات فقهیِ احکام درباره دو جنس زن و مرد تقویت شد، قطعاً دین را در معرض اتهامِ بی‌عدالتی و تبعیض قرار می‌دهد که نوعی ظلم و ستمِ مشهود و دیرینه را بر نیمی از پیکره خلقت آدمی روا داشته و بااستناد آن به دین خدا، مهر سکوت را بر لب‌ها می‌زند تا کسی جسارت اعتراض پیدانکند. این در حالی است که از مطالعه دقیق منابع دینی، به ویژه قرآن‌کریم به دست آید که اسلام هرگز نظریه تحقیر و اهانت به زن را نمی‌پذیرد، بلکه همواره نگرشی توأم با احترامِ ویژه به وی ابراز داشته است.آیه فوق و ده‌ها آیه دیگر در قرآن، دلالت بر آن دارند که هم مردان و هم زنان، از یک حقیقت واحده آفریده شده‌اند. به عبارت دیگر، خلقت تمامی مردان و زنان به‌طور یکسان، به همان زن و مرد نخستین نسبت داده شده است :(یا أَیُّها النّاسُ إِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنْثی وَجَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَقَبائِـلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِـیمٌ خَبِیرٌ)؛ ای مردم! ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را ملّت ملّت و قبیله قبیله گردانیدیم تا یک‌دیگر را بشناسید، در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا باتقواترین شماست، بی‌تردید خداوند دانای آگاه است. بنابراین، همان‌طور که از اهل قبیله یا طایفه‌ای بودن یا نبودن افتخار نیست، زن یا مرد بودن نیز افتخار نمی‌باشد، بلکه افتخار، ارزش و کرامت انسان از دیدگاه خداوند، تقوا و پارسایی است.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد