چکیده:
یکی از موثرترین روشها در تبلیغ و بیان واقعیات، فن مناظره است. امام رضا با توجه به شرایط فراهم شده در زمان امامتشان، مناظراتی با گروههای مختلف و علمای ادیان و مکاتب دینی برگزار نمودند. عصمت امام و حجیت قول، فعل و تقریر ایشان و اتصال ایشان به منبع علم الهی نشان می دهد که بررسی مناظرات ایشان هم در بعد روش شناسی و هم در بعد محتوا شناسی می تواند کمک زیادی به علمای علم کلام باشد. احاطه و تسلط بر آیات و اخبار و استدلال به آنها، آگاهی از همه ادیان و مکاتب، استفاده از براهین عقلی، بهره گیری از تمثیل و تشبیه،احترام و تکریم طرف مقابل، رعایت انصاف و سفارش به آن و سعه صدر و آرامش در مناظره از جمله روش های امام (ع) در مناظرات است. نحوه استدلال امام (ع) در اثبات وجود خدا، تبیین صفات حق تعالی و ارتباط خالق و مخلوق و بهره گیری از سیر منطقی در بحث همراه با استفاده از براهین عقلی، راه را برای چگونگی گفتگو و مناظره متکلمان اسلامی با مخالفان روشن می گرداند. امام (ع) با تبیین وجود غلط و اشتباه در کتاب های انجیل و تورات و اثبات نبوت پیامبر اسلام (ص) طبق آن دو کتاب و تاکید بر عصمت پیامبران ضمن تایید معجزه به عنوان راهی برای شناخت انبیای الهی نشان دادند که تفاوتی میان پیامبران در این زمینه نیست و مسیحیان و یهودیان نباید یکدیگر را رد کنند. اثبات ضرورت امامت و جایگاه آن، پرهیز از غلو در حق ائمه و تبیین انتخاب امام از سوی خداوند، حقانیت مذهب شیعه را نشان داده متکلمین را برای دفاع از این مذهب کمک می نماید . متکلمین شیعه با استفاده از بیانات امام رضا (ع)، توانستند برخی از سوالات و شبهات مطرح شده در زمینه توحید، نبوت، امامت و معاد را پاسخ گویند. می توان گفت بعد ساختاری و روش مناظره امام رضا (ع) بیشتر از محتوای آن در علم کلام اسلامی تاثیر داشته است. کلید واژه: امام رضا (ع)، کلام اسلامی، روش مناظره.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد