چکیده:
در این تحقیق، ابتدائا غلات را به عنوان کسانی معرفی نمودیم که درباره اهل بیت (ع) سخنانی گفته اند که خود آنها درباره خود نگفته اند و امامان را در عرض خداوند تبارک و تعالی قرار دادند و صفات الهی را به صورت استقلالی منسوب به اهل بیت (ع) کردند. مغالیان اعتقاداتی مانند حلول یا تشبیه یا تناسخ یا الوهیت یا نبوت ... داشتند که به سبب همین اعتقادات از مرز اسلام خارج و وارد دایره کفر گشتند از حد و میزان اعتدال و حقیقت تجاوز کردند و در حق اهل بیت (ع) غلو نمودند. ائمه که میزان حقیقی افکار و اعمال اند در برابر این ارتفاع غالیان، مواضع گرفته و با آنها برخورد فکری و عملی کردند. در این مجموع ضمن آشنایی اجمالی با پدیده غلو غالیان به طور مبسوط با شیوه رویارویی فکری ائمه(ع) با این افراد به ظاهر دوست اما در واقع دشمنه اهل بیت (ع) آشنا خواهیم شد و سپس در فصل رویارویی عملی، خواهیم دید که ائمه ضمن نهی از غلو دستور به تبری جستن و سب و لعن غلات را داده اند و آنها را به انزوا کشانده و در مواردی آنها را مجروح یا به قتل رسانده اند و یا دستور آن را صادر فرموده اند، که مجموع اینها برای خواننده یک پیام اساسی را دارد و آن فاصله عمیق میان غالیان و شیعیان است و اینکه این دو گروه را هرگز نباید در کنار هم و با هم دید.

دانــلود