چکیده:
مسئله « زبان متعارف و معناداری» از مسائل مهم فلسفه تحلیلی بعد از ویتگنشتاین و جان لنگشاو آستین می¬باشد، آستین با خلق نظریه «افعال گفتاری» و تفکیک بین واقعیت نهادی و واقعیت طبیعی و با تکیه بر فعل مضمون در سخن توانست از مبنا و روش جدیدی برای معرفت آنهم با تکیه بر «شهودات زبانی» سخن بگوید. از طرف دیگر روش¬هایی در مباحث الفاظ علم اصول شکل گرفته است که تکیه بر «ارتکازات عقلایی» در علم اصول فقه دارند، می¬توان میان روش فیلسوفان زبان متعارف و عالمان علم اصول قرابت گفتمانی یافت. روش شناسی تطبیقی فلسفه زبان متعارف و علم اصول به دنبال این قرابت است. کلید واژه: فلسفه زبان متعارف، علم اصول فقه، روش¬شناسی، نظریه افعال گفتاری، شهودات زبانی، ارتکازات عقلایی. جان ال آستین، محقق اصفهانی.

دانــلود