چکیده:
جمهوري اسلامي ايران به‌عنوان يکي از کشورهاي قدرتمند منطقة خاورميانه، به جهت موقعيت خاص فرهنگي و جغرافيايي، همواره مورد توجه قدرت‌هاي بزرگ جهان بوده است. از سوي ديگر، ايران نيز از ابتداي انقلاب اسلامي، به دنبال صدور انقلاب و دستاوردهاي آن بوده و با گذشت چند دهه از پيروزي انقلاب، همچنان در پي تأثيرگذاري بر معادلات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي است. در راستاي تحقق اين اهداف، سند چشم‌انداز بيست‌سالة کشور، به عنوان دقيق‌ترين الگو با اهداف بلندمدت توسعة همه‌جانبة فرهنگي، علمي، سياسي، اقتصادي، نظامي و ديپلماسي، تدوين و سرلوحة چهار برنامة پنج‌سالة کشور گرديده است و هدف اصلي آن نيز رسيدن ايران به جايگاه برتر در ميان کشورهاي منطقة آسياي جنوب غربي، اعم از سطح بالاي توسعة علمي و فناوري، توسعة همه‌جانبه، بازدارندگي و ديپلماسي فعال و سازنده مي‌باشد. اين سند براي اجرايي شدن از سوي رهبر انقلاب به قواي سه‌گانه ابلاغ گرديده است. رسالة حاضر، به دنبال بررسي الزامات تحقق قدرت برتر منطقه‌اي ايران با تأكيد بر سند چشم‌انداز است. با توجه به شرايط خاص منطقه‌اي و بين‌المللي در عصر کنوني و نيز لزوم عنايت به اصول مندرج در سند چشم‌انداز، پرسشي که اين رساله ارائه مي‌کند عبارت است از: ايران اسلامي براي رسيدن به سطح قدرت برتر منطقه‌اي چه اقداماتي را در بعد نظری و عملی بايد انجام دهد؟ در اين رساله تلاش شد تا با استفاده از نظريه‌ «منطقه‌گرايي نوين»، تحولات و تعاملات درون منطقه‌اي و نحوه رسيدن به قدرت منطقه‌اي تبيين گردد. بنابراين، طي فصول رساله، الزامات در دو سطح منطقه‌اي و كشوري بررسي گرديد. در سطح كشوري ، دست‌يابي به توسعه همه جانبه، شرط رسيدن به قدرت برتر منطقه‌اي است كه الزامات آن معطوف به انسجام دروني، مديريت بهينة منابع انساني و توليدي و بسيج همة امكانات با مديريت كارآمد در جهت توسعه كشور است و در سطح منطقه‌اي به افزايش تعاملات درون منطقه‌اي از طريق اعتمادسازي و تنش زدايي تأكيد گرديد. واژگان کليدي: قدرت برتر منطقه‌اي، سند چشم‌انداز، منطقه‌گرايي نوين، ديپلماسي فعال، توسعة همه‌جانبه.

دانــلود