چکیده:
آنچه به عنوان یک آسیب تربیتی در روش­های تعلیم و تربیت مربیان و والدین نمود آشکاری دارد، «تربیت سطحی، صوری و ظاهری» دین به فرزندان و «عدم تعمیق باورهای دینی» است؛ همچنین توجه به «عوامل بیرونی» تربیت است تا عوامل درونی آن و نیز توجه به ظواهر و کنش‌های دینی است تا اصل باورها و ارزش­های دینی.
درونی­سازی که در روان‌شناسی عاملی مهم در تعمیق باورهای دینی به شمار می‍رود، راهکاری مهم برای رهایی از این آسیب تربیتی است؛ زیرا درونى­کردن یک ارزش و فضیلت، عمیق­ترین و پایدارترین پاسخ به نفوذ اجتماعى است.
در این مقاله با تبیین مفاهیم کلیدی و رویکردهای مختلف تربیتی، به تبیین جایگاه تعمیق باورها در متون دینی پرداختیم و با مراجعه به متون دینی به روش­هایی سازمان یافته در حوزه تعمیق باورهای دینی رسیدیم که در این مقاله تلاش شده­است با یک صورتبندی نو ارائه شود.

دانــلود