چکیده:
مطابق برون‌گرایی در محتوا، دست‌کم محتوای برخی از حالات التفاتی بر ویژگی‌های درونی سوپروین نمی‌شود؛ به این معنا که ممکن است دو نفر از جهت ویژگی‌های درونی کاملاً همانند یک‌دیگر باشند، و در عین حال محتوای حالات التفاتی آنها متفاوت باشد. تا کنون استدلال‎‌های متفاوتی به نفع برون‌گرایی ارائه شده است که به پیدایش گونه‌های مختلفی از این دیدگاه انجامیده است، از جمله: برون‌گرایی انواع طبیعی، برون‌گرایی منفرد و برون‌گرایی اجتماعی. یکی از مسائل مهمی که پیرامون برون‌گرایی مطرح شده این است که آیا برون‌گرایی در محتوا با آموزۀ دسترسی ویژۀ انسان به محتوای حالات التفاتی خود، سازگار است یا نه. برهان جابجایی آرام از جمله برهان‌هایی است که برای اثبات ناسازگاری میان این دو آموزه طراحی شده است. در این نوشتار، برخی از مهم‌ترین پاسخ‌ها به این برهان را گزارش و  بررسی کرده، در پایان پاسخ پیشنهادی خود را مطرح خواهم کرد.

دانــلود