چکیده:
با پیشرفت علوم پزشکی به ویژه تولید برخی از داروهای نوترکیب از اعضای میت، حکم فقهی ساخت دارو از باقیمانده اعضای اهدا‌شده و بلااستفادۀ میت در مصارف پزشکی اعم از ضروری و غیر ضروری مورد ابهام است. درک ضرورت مسئلۀ درمان به خصوص در وضعیت تحریم و کمبود فراورده‌های پیشرفته حوزۀ درمان و همچنین نیاز کشور به کشف و تولید داروهای جدید و نوترکیب، نگارندگان را واداشت تا تلاش درخوری در واکاوی موضوع داشته باشند. نگاشتۀ حاضر با رویکرد تحلیلیـ‌انتقادی از منابع کتابخانه‎ای، مسئله را مورد ارزیابی قرار داده است. در این مسئله دو نظریه در استفادۀ دارویی از اعضای باقیماندۀ میت مسلمان متصور است. اصلی‎ترین مانع برای جواز استفاده از این اعضا، شهرت نزدیک به اجماع در لزوم دفن اعضای قطع‌شدۀ میت است که این مسئله را با چالش روبه‌رو کرده است. پژوهش حاضر با بررسی ادلۀ وجوه گوناگون مسئله، ادلۀ عدم جواز استفاده از این اعضا را ناکافی می‌داند و در نهایت با رجوع به اصل برائت ساخت دارو از این اعضا را بی‎اشکال می‌داند.

دانــلود