چکیده:
اگرچه توسعه ‌تکنولوژی‌های ارتباطی موجب شکل‌گیری اجتماعات شبکه‌گونه‌ آنلاین در فضای مجازی شده و در رفتارهای فردی و اجتماعی مردم تاثیرات عمیقی گذاشته است، اما تحقیقات تجربی انگشت‌شماری را می‌توان سراغ گرفت که موضوع آن‌ها، بررسی چگونگی پیوند و تاثیر این شبکه‌های نوپدید بر رفتار مشارکت‎جویانه شهروندان در امور سیاسی باشد. پژوهش حاضر به این سوال می‌پردازد که آیا شبکه‌های اجتماعی مجازی می‌توانند بر مشارکت سیاسی دانشجویان تاثیرگذار باشند؟ فرضیه پژوهش از طریق پرسشنامه در میان دانشجویان دانشگاه قم به آزمون تجربی گذاشته شد. اعتبار پرسشنامه‌ مذکور مبتنی ‌بر آماره آلفای کرونباخ است. داده‌ها از طریق نرم افزار SPSS تحت محیط ویندوز، تجزیه و تحلیل شدند. با تقسیم شبکه‌های اجتماعی به سه بعد افقی، عمودی و انسجام اجتماعی و درنظرگرفتن پنج وجه از مشارکت سیاسی، یعنی: انتخاب‎کنندگی (سطح یک)، نظارت سیاسی (سطح دوم)، انتخاب‎شوندگی (سطح سوم)، دخالت و مشارکت در اصلاحات درون‏ساختاری (سطح چهارم) و اقدام و عمل برای تغییرات بنیادین نهادهای سیاسی (سطح پنجم)، جامعه‌ی آماری انتخاب‌شده مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که شبکه‌های افقی دارای بیشترین تاثیر، و شبکه‎های عمودی دارای کم‌ترین تاثیر در مشارکت سیاسی کاربران شبکه‌های اجتماعی مجازی هستند. پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی، و طرح آن با توجه به روش جمع‎آوری داده‎ها از نوع پس‎رویدادی است.

دانــلود