گفت و گو با استاد معرفت
نویسنده:
حسن خرقانی
،
مقاله نشریه: پژوهش های قرآنی » سال 1379 21-22
کلیدواژه:
مبانى
،
استاد معرفت
،
نسبى بودن فهم قرآن
،
معیار فهم
،
زبان قرآن
،
زبان دین
،
ظاهر و باطن
،
امکان فهم قرآن
،
زبان عرف عام
،
اختلاف مفسّران
،
تأویل
،
سبر و تقسیم
چکیده:
در این گفتوگو پاسخهاى استاد معرفت به پرسشهاى چندى در باب فهم قرآن گزارش شده است. در آغاز این پرسش مطرح مىشود که آیا فهم قرآن ممکن است یا نه و در صورت امکان، معیار فهم صحیح و معتبر چیست؟ استاد معرفت پس از بیان هدفِ طرحِ نسبى بودن فهم قرآن از سوى کسانى و زمینه نداشتن آن در رابطه با متون دینى اسلام، به پرسش فوق پاسخ داده و معیار فهم را وضع معرفى مىکند. سپس به این پرسش که آیا قرآن زبان خاص دارد یا نه، پاسخ داده معتقد است که قرآن زبان خاص ندارد بلکه زبان قرآن و زبان دین زبان عرف عام است. در ادامه به فلسفه اختلاف مفسّران اشاره کرده و آن را طبیعى تلقى کرده نه ناشى از فقدان معیار براى فهم. آن گاه به تفسیر ظهر و بطن پرداخته و با کمک روایات آن را تعریف کرده است و در ادامه گفته است که علم به بطن قرآن که همان تأویل است، اختصاص به افراد خاص ندارد. سپس این مسأله را که آیا فهم بطن ضابطهمند است یا نه و اگر هست آن ضوابط چیست؟ مورد بحث قرار داده و آن را همانند تفسیر داراى ضوابط دانسته است. در ادامه، نخست ضوابط تفسیر را بیان کرده و بعد ضوابط تأویل را با دو عنوان: رعایت قانون سبر و تقسیم در فهم آیه و عدم تضاد با ظاهر آیه، توضیح داده است. در پایان به بیان تأویل در عرف قرآن پرداخته چهار معنى براى تأویل ذکر نموده سه معناى آن را اصطلاح قرآنى مىداند و یکى را اصطلاح روایى دانسته و در آخر به فرق تفسیر و تأویل متشابه اشاره مىکند.
در این گفتوگو پاسخهاى استاد معرفت به پرسشهاى چندى در باب فهم قرآن گزارش شده است. در آغاز این پرسش مطرح مىشود که آیا فهم قرآن ممکن است یا نه و در صورت امکان، معیار فهم صحیح و معتبر چیست؟ استاد معرفت پس از بیان هدفِ طرحِ نسبى بودن فهم قرآن از سوى کسانى و زمینه نداشتن آن در رابطه با متون دینى اسلام، به پرسش فوق پاسخ داده و معیار فهم را وضع معرفى مىکند. سپس به این پرسش که آیا قرآن زبان خاص دارد یا نه، پاسخ داده معتقد است که قرآن زبان خاص ندارد بلکه زبان قرآن و زبان دین زبان عرف عام است. در ادامه به فلسفه اختلاف مفسّران اشاره کرده و آن را طبیعى تلقى کرده نه ناشى از فقدان معیار براى فهم. آن گاه به تفسیر ظهر و بطن پرداخته و با کمک روایات آن را تعریف کرده است و در ادامه گفته است که علم به بطن قرآن که همان تأویل است، اختصاص به افراد خاص ندارد. سپس این مسأله را که آیا فهم بطن ضابطهمند است یا نه و اگر هست آن ضوابط چیست؟ مورد بحث قرار داده و آن را همانند تفسیر داراى ضوابط دانسته است. در ادامه، نخست ضوابط تفسیر را بیان کرده و بعد ضوابط تأویل را با دو عنوان: رعایت قانون سبر و تقسیم در فهم آیه و عدم تضاد با ظاهر آیه، توضیح داده است. در پایان به بیان تأویل در عرف قرآن پرداخته چهار معنى براى تأویل ذکر نموده سه معناى آن را اصطلاح قرآنى مىداند و یکى را اصطلاح روایى دانسته و در آخر به فرق تفسیر و تأویل متشابه اشاره مىکند.
گفت و گو با استاد معرفت
3/20/2000 12:00:00 AM
زبان تاریخى قرآن؛ نمادین یا واقع نمون در گفت و گو با استاد آیت الله معرفت
نویسنده:
محمد هادی معرفت
،
مقاله نشریه: پژوهش های قرآنی » سال 1382 35-36
گفت و گو با علی کریمیمارادونای آسیا
نویسنده:
ابراهیم زارعی
،
مقاله نشریه: سلام بچهها » سال 1389 شماره 245