چکیده:
خرافه هاى علمى و عملى در ساحَتِ آموزه ها و اندیشه هاى دینى، معلول جهل فکرى و جهالت فعلى است و اگر در جامعه اى اسلامى رشد و رواج یابد، دیندارى را از اثرگذارى ویژه، سازندگى و فروزندگى باز مى دارد. خرافه ها، اگرچه در جامعه متجدد نیز، تولد و توسعه مى یابد و در روزگار ما، در حال دگرشدن به بحران است؛ اما در جامعه سطحى نگر و قشرى گرا و به دور از عقلانیت وَحیانى و معرفت عمیق دینى، اثر منفى بیش ترى خواهد داشت و داراى ریشه هاى معرفت شناختى، روان شناختى، جامعه شناختى و البته سیاسى و اجتماعى است که به دست (خودى)هاى غافل و جاهل، متحجر و جموداندیش، گرفتار تجددگرایى و یا غیر (خودى)هاى آگاه مغرض پیدایى و پایایى یافته و تئوریزه مى گردد، تا اثرگذارى اصیل دینى و جامعه دینى را نفى و محو نمایند. در نوشتار حاضر، به مفهوم شناسى خرافه ها و ریشه شناسى علمى و رفتارى آن پرداخته شده و سپس راهکارهایى جهت خرافه ستیزى با هدف خرافه زدایى ارائه گردیده است. زیرا به باور ما، هیچ خرافه اى به اندازه خرافه ها در ساحَتِ دین و فرهنگ و آموزه هاى دینى، اعم از اعتقادیات، اخلاقیات و اجتماعیات و شرعیات خطرناک تر و خسران بارتر نیست؛ لذا باید عقلانیت و معرفت و رفتارهاى دینى را ژرفا بخشید و (دین) را از سرچشمه زلال آن شناخت و در مکتب عالمان جامع اندیش و عالم به زمان و متعهد که درک و درد دینى را به هم سرشته اند آموخت.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد