چکیده:
هدف این پژوهش کشفِ تفسیر و معنای دین از منظر دانشجویان پسر ساکن شهر تهران در مواجهه با پاندمی کووید-19 و تأثیر آن بر سلامت روانی-اجتماعی آنان می‌باشد. روش پژوهش مقاله حاضر، کیفی و از راهبرد نظریه زمینه‌ای استفاده‌شده است. به این منظور با 23 دانشجوی پسر ساکن شهر تهران که با روش نمونه-گیری هدفمند و استراتژی گلوله برفی انتخاب‌شده بودند مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختاریافته انجام شد. 8 مقوله اصلی و یک مقوله‌ هسته از خلال نظام کدگذاری داده‌ها استخراج شد: ترس از مرگ، تقویت تفکر و اعتقاد نسبت به آخرت و جهان پس از مرگ، پررنگ شدن بعد مناسکی دین‌داری و یا بازگشت به بعد رفتاری دین، تقویت ابعاد اعتقادی و یا بازگشت به اعتقادات، دین و آرامش در دوران شیوع پاندمی، تقویت سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی در دروان شیوع پاندمی، ظهور و بروز معانی جدید از زندگی، تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی. همچنین، «پاندمی کووید-19 و بازگشت به معنویت» به‌عنوان مقوله هسته انتخاب شد و درنهایت مدل پارادایمی مستخرج از داده‌ها تنظیم شد. یافته‌ها بر این دلالت داشتند که دانشجویان پسر در مواجهه با پاندمی کووید-19 به شکلی معنادار دین‌داری را در ابعاد اعتقادی مناسکی در خود تقویت کرده و بازگشتی به معنویت تجربه کرده‌اند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد