چکیده:
جهانی­ شدن(گلوبالیزیشن) در دو تعریف مغایر و متضاد مطرح است، یکی جهانی­ شدن غربی که عبارت است از: جهانی­ کردن آمریت دول غربی (آمریکا و منافع سرمایه­ داری حاکم بر آمریکا، صهیونیزم و انگلیس). این جهانی ­شدن، تمام فرهنگ­ها و ایدئولوژی­های مقاومت را بلعیده و هضم می­ کند. گلوبالیزیشن با معیارهای سرمایه ­داری یهود، مورد قبول اسلام نمی ­باشد؛ چرا که ره ­آورد آن فقر و گرسنگی، تک­قطبی شدن جهان و... می ­باشد. دیگری جهانی­ شدن اسلامی است ­که معیارهای آن، عدم وجود گرسنه ­ای در تمام پهنة گیتی است و بر این باور است که باید عدالت، امنیت و... در سرتاسر جهان گسترده شود. در این جهانی ­شدن مرز جغرافیایی به رسمیت شناخته نشده و همه عوامل جدایی انسان­ها از میان برداشته می­ شود؛ از این­رو، ویژگی جامعه اسلامی عصر مهدوی بر خلاف نگرش عصر جدید تأکید بر فضیلت و سعادت می ­باشد. درحالی که عصر جدید صرفاً بر آزادی انسان مبتنی بوده و دغدغه ­ی فضیلت و سعادت بشر را ندارد.

دانــلود