چکیده:
به گواهی ادبیات مکتوب اصول فقه شیعه، در گذر زمان، به ویژه در سده‌ی أخیر، درباره‌ی استصحاب، پرسش‌های متفاوتی مطرح گردیده است که هر یک به نوبه‌ی خود، بحث و بخش جدیدی و یا تقسیم نویی برای استصحاب گشوده است.
به وضوح، آشکار است که اجرای استصحاب، بر محور شک در بقاء مستصحب قرار دارد؛ اینکه آیا بقاء مستصحبی که مورد شک قرار می‌گیرد، باید دارای بقاء فعلی باشد و یا بقاء تقدیری هم کفایت می-کند، پرسشی است که در سده‌ی اخیر، بحث تازه‌ای، به نام استصحاب تقدیری، مطرح ساخته است.
چگونگی نگاه دانشیان اصول فقه شیعه به پرسش مذکور و پاسخی که برای آن بیان می‌نمایند، پرسش اصلی پژوهشی
بنیادی را سامان می‌دهد که از مطالعات کتابخانه‌ای بهره‌مند است و به شیوه‌ی توصیفی تحلیل متکی می‌باشد و نوشتار حاضر نیز به گزارش از آن، اهتمام دارد.

چگونگی نگاه دانشیان اصول فقه شیعه به پرسش مذکور و پاسخی که برای آن بیان می‌نمایند، پرسش اصلی پژوهشی بنیادی را سامان می‌دهد که از مطالعات کتابخانه‌ای بهره‌مند است و به شیوه‌ی توصیفی تحلیل متکی می‌باشد و نوشتار حاضر نیز به گزارش از آن، اهتمام دارد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد