طالبان؛ ایران و پاکستان مطالعه سیاست خارجى ایران، پاکستان و عربستان در باره افغانستان از سقوط مزار تاکنون
نویسنده:
عبدالقیوم سجادی
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1377 سال اول - شماره دوم - پاییز 77
چکیده:
در این گزارش تلاش بر آن است تا ابتدا سیاست خارجى کشورهاى ایران، پاکستان و
عربستان، مؤلفههاى اساسى سیاستگذارى و دورنمایى از چشمانداز آینده دیپلماسى
آنان در افغانستان مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد. از سوى دیگر، از آنجا که روابط
دیپلماتیک کشورهاى فوق به عنوان یکى از فاکتورهاى اصلى در سیاستگذارى آنان در
قبال رخدادهاى منطقه، بویژه تحولات سیاسى و نظامى افغانستان، مطرح است طبیعتا
روابط خارجى این کشورها، مناسبات سیاسى و معادلات منطقهاى آنان نیز مورد تجزیه
و تحلیل قرار خواهد گرفت. قبل از همه ذکر این نکته لازم به نظر مىرسد که روابط خارجى این کشورها در کنار
سایر عوامل، بخصوص در عرصه دیپلماتیک، تابعى از جهتگیرى آنان در قضیه
افغانستان است. از دیدگاه پژوهشگران سیاسى و عالمان روابط بینالملل، دولتها به
عنوان بازیگران صحنه سیاسى تلقى مىشوند که با توجه به مسائل اصلى سیاست خارجى
خویش، اعم از عناصر ایدئولوژیکى، اقتصادى و سیاسى تلاش دارند تا با به حداقل
رساندن ناکامىشان به حداکثر کامیابى دست یابند؛ امرى که رویارویى و رقابت و گاه
تعارض و تنش را اجتنابناپذیر مىسازد. بر این اساس، تعارض بین دولتها که برخاسته
از تعارض در منافع ملى بازیگران است، روابط دیپلماتیک کشورها را شدیدا تحت تأثیر
قرار مىدهد. قضیه افغانستان، به عنوان صحنه بازى دیپلماتیک کشورهاى ایران، پاکستان
و عربستان، یکى از محورهاى جدى و تأثیر گذار در سیاست خارجى این کشورها بوده و
ممکن است در صورت عدم مدیریت مناسب، موجبات تنش منطقهاى را فراهم آورد و
اخلال در روابط دیپلماتیک این کشورها را به همراه داشته باشد. از این رو، مطالعه جدى
و عمیق این موضوع در شرایط کنونى از اهمیت و حساسیت خاصى برخوردار مىباشد
که لازم است سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان کشورهاى فوق، با توجه به مقتضیات
منطقهاى و ضرورتهاى جهانى که نیازمند همگرایى و همسویى است، با برخورد
مناسب و منطقى در جلوگیرى از بروز تعارض و تنشهاى سیاسى در روابط میان خود،
اهتمام ورزند. پس از این کلیات، در این نوشتار تلاش بر آن است تا ضمن جمعبندى و توصیف
سیاست خارجى این کشورها در قبال تحولات افغانستان، روابط دیپلماتیک کشورهاى
مذکور مورد مطالعه و وارسى قرار گیرد. در پرتو چنین مطالعه توصیفى ـ تطبیقى
چشمانداز آینده این روابط و سیاست این کشورها در افغانستان، تا اندازهاى روشن
خواهد شد.
در این گزارش تلاش بر آن است تا ابتدا سیاست خارجى کشورهاى ایران، پاکستان و
عربستان، مؤلفههاى اساسى سیاستگذارى و دورنمایى از چشمانداز آینده دیپلماسى
آنان در افغانستان مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد. از سوى دیگر، از آنجا که روابط
دیپلماتیک کشورهاى فوق به عنوان یکى از فاکتورهاى اصلى در سیاستگذارى آنان در
قبال رخدادهاى منطقه، بویژه تحولات سیاسى و نظامى افغانستان، مطرح است طبیعتا
روابط خارجى این کشورها، مناسبات سیاسى و معادلات منطقهاى آنان نیز مورد تجزیه
و تحلیل قرار خواهد گرفت. قبل از همه ذکر این نکته لازم به نظر مىرسد که روابط خارجى این کشورها در کنار
سایر عوامل، بخصوص در عرصه دیپلماتیک، تابعى از جهتگیرى آنان در قضیه
افغانستان است. از دیدگاه پژوهشگران سیاسى و عالمان روابط بینالملل، دولتها به
عنوان بازیگران صحنه سیاسى تلقى مىشوند که با توجه به مسائل اصلى سیاست خارجى
خویش، اعم از عناصر ایدئولوژیکى، اقتصادى و سیاسى تلاش دارند تا با به حداقل
رساندن ناکامىشان به حداکثر کامیابى دست یابند؛ امرى که رویارویى و رقابت و گاه
تعارض و تنش را اجتنابناپذیر مىسازد. بر این اساس، تعارض بین دولتها که برخاسته
از تعارض در منافع ملى بازیگران است، روابط دیپلماتیک کشورها را شدیدا تحت تأثیر
قرار مىدهد. قضیه افغانستان، به عنوان صحنه بازى دیپلماتیک کشورهاى ایران، پاکستان
و عربستان، یکى از محورهاى جدى و تأثیر گذار در سیاست خارجى این کشورها بوده و
ممکن است در صورت عدم مدیریت مناسب، موجبات تنش منطقهاى را فراهم آورد و
اخلال در روابط دیپلماتیک این کشورها را به همراه داشته باشد. از این رو، مطالعه جدى
و عمیق این موضوع در شرایط کنونى از اهمیت و حساسیت خاصى برخوردار مىباشد
که لازم است سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان کشورهاى فوق، با توجه به مقتضیات
منطقهاى و ضرورتهاى جهانى که نیازمند همگرایى و همسویى است، با برخورد
مناسب و منطقى در جلوگیرى از بروز تعارض و تنشهاى سیاسى در روابط میان خود،
اهتمام ورزند. پس از این کلیات، در این نوشتار تلاش بر آن است تا ضمن جمعبندى و توصیف
سیاست خارجى این کشورها در قبال تحولات افغانستان، روابط دیپلماتیک کشورهاى
مذکور مورد مطالعه و وارسى قرار گیرد. در پرتو چنین مطالعه توصیفى ـ تطبیقى
چشمانداز آینده این روابط و سیاست این کشورها در افغانستان، تا اندازهاى روشن
خواهد شد.
طالبان؛ ایران و پاکستان مطالعه سیاست خارجى ایران، پاکستان و عربستان در باره افغانستان از سقوط مزار تاکنون
3/21/1998 12:00:00 AM
کابوس طالبان و نظرى بر سیاست ایران در قبال افغانستان
نویسنده:
نیا محمدرضا حافظ
،
مقاله نشریه: پاسدار اسلام » سال 1389 شماره 201
چالش های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در افغانستان (1381-1357)
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نسبت به حزب الله لبنان (از پیدایش تاکنون)
پایاننامه: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید بهشتی - دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی - 1387 - [کارشناسی ارشد]
سیاست خارجی مصر و عربستان و تحولات اخیر خاور میانه
ارائه دهنده:
عصام عبدالشافی( مصری)
،
کرسی و نشست: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی » مرکز همکاریهای علمی و بینالملل » نشست علمی - 1395
تصمیمگیرى در سیاست خارجى ایران رهیافتى تجربى
نویسندگان:
عباس ملکى
،
ابوذر گوهرى مقدم
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1381 سال پنجم - شماره بیستم - زمستان 81
نسبت سیاست رسانهای با سیاست خارجی مطالعه موردی: بررسی مقابلهای روزنامههای انگلیسی زبان ایران و آمریکا
نویسندگان:
سجاد فرخی پور
،
محمود پروانه
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1398 شماره 88 - زمستان98
الزامات سیاست خارجی ایران در بیانیهی گام دوم
نویسنده:
محمد ستوده
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1398 شماره 87 - پاییز 98
نقد و بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
نویسنده:
محمد ستوده آرانی
،
کتاب: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی - 1393
بررسی دیپلماسی سیاست خارجی ایران در دولت هشتم و نهم
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - 1389 - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]