چکیده:
کرکى از فقهاى بزرگ قرن دهم هجرى است که از اوایل ظهور دولت صفوى به همکارى با آن
دولت پرداخت و از این جهت وى را مى ‏توان پایه گذار همگرایى علما و دولت در دوره صفوى دانست.
به لحاظ نظرى، اهمیت کرکى در طرح نظریه ولایت فقیه است. به دلیل شهرت علمى و سیاسى
کرکى، نظریه ولایت فقیه در این دوره شیوع گسترده ‏اى یافت به طورى که شاه طهماسب نیز در
فرمان سال 936 بر آن صحه گذاشت. کرکى به رغم ارتباط نزدیک با دولت صفوى، هرگز در آثار خود به دنبال اثبات مشروعیت مستقل
صفویان و یا به عبارت دیگر، مشروعیت مستقل سلطنت نیست، گر چه بقا و تقویت دولت صفوى را در
آن شرایط به نفع شیعه مى ‏دانست و از این رو همواره در تقویت آن مى ‏کوشید.

دانــلود