چکیده:
شهید مطهرى، عاشقِ جمالِ جانان بود و جامِ جانش، لبالب از این زلال.او، نگارگرِ این عشق بود بر بومِ جان و جامعه خویش. عشقى که دَمادَم، شعله مى‏کشید و جان شیفته‏اش را مى‏سوخت و مى‏گداخت و آرام و قرارش را مى‏ربود. او، به عشقِ جانان، آسودگى و رامش را بر خود حرام کرد، صبر از کف نهاد، به هر سختى تن داد، هر ملامتى را به جان خرید، به وادیهاى هراس‏انگیز گام گذارد، شبهاى بى‏پایان را پیمود، تا به کوى دوست راه یابد، نقبى به روشنایى زند و از دلِ صخره‏هاى سخت، کوثر زلال وحى را جارى سازد که هم آتش جان خویش را فرونشاند و هم به کامِ رهْ‏پویانِ تشنه جانِ این وادى، جرعه‏هایى از آن زلال فرو چکاند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد