چکیده:
کوشش فقیهان درگسترة قرن‌های گذشته تاکنون بر این بوده است که از راه‌های شرعی به استنباط احکام بپردازند و از ادله خاص و عام در این زمینه بهره گیرند. ایشان از ویژگی‌ها، شیوه‌ها و رفتارهای شارع در قانون‌گذاری اصولی فراتر از قوانین به دست آورده‌اند که هر چند در دو دسته پیشین جای نگرفته‌اند ولی به‌گونه یقینی به اثبات و یا نفی آن باور پیدا کرده‌اند آن اصول را نه از تک‌گزاره‌ها بلکه از مجموع احکام یافته‌اند و نام «مذاق شریعت» را برای آن برگزیده‌اند. در این نوشتار تلاش شده است تا پس از تعریف مذاق شریعت، پیوستگی آن با اصطلاحات پردیرینه‌تری در شیعه بررسی گردد و أدله، کارکردها، ویژگی‌های آن ارزیابی شود و در پایان به ارتباط این اصطلاح با اصطلاحاتی مانند مقاصد شریعت، مصالح مرسله، استحسان و... در اهل‌سنّت پرداخته شود و تمایزها روشن گردد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد