چکیده:
من اینک در آغوش فرشتگان ادامه حرکت کاروان طوس را انتظار می‌کشم، زیرا این کاروان زخم خورده، تجلّی دل‌هایی است که در طول تاریخ تشیع در آتش اشتیاق ولایت به سوی حقیقت در حرکتند. من سفر خود را ناتمام می‌گذارم تا دل‌های اهل خاک آن را تا ابدیت به انتها برسانند. تا کاروان مرا، عاشقان در جاده‌های تاریخ به سمت حقیقت و عدالت به حرکت درآورند. دست جعفر در میان دست برادرزاده سرد شده؛ چون قطعه‌ای از یخ! جعفر با پلک‌های گشوده جان داده است. سلام بر او که در جاده ولایت مسافری ناتمام و پیشوایی برای رسم دلدادگی.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد