چکیده:
اشعار آیینی و مذهبی به ویژه عاشورایی، به غیر از چارچوب کلمات موزون، قافیه، تخیّلی و احساسی بودن بایستی دارای موهبتی ذاتی باشد، که در شکل و محتوا به جوشش دینی و اعتقادی منجر گردد. اگر بیان شاعر آمیخته با صداقت و صمیمیّت نباشد، اگر چه می آفریند، ولی مخلوقش نخواهد جوشید. شعر آیینی اگر نجوشد و نجوشاند، ماندگار نخواهد بود. بر خود لازم می دانم از زحمات مداح اهلبیت ع آقای عیسی رمضانی پور (که با علاقة خاصی به گردآوری اشعار آیینی دست می زنند) تشکر و سپاسگزاری کنم. تاکنون کتابهای گلچین دل سوختگان آل یاسین، گلشن اهل بیت ع نغمه های محرم، ره توشه مجالس ختم و گل نغمه های شادی منتشر نموده و اینک کتاب «باز محرم رسید» در اختیار علاقمندان اهل بیت ع قرار می گیرد

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد