چکیده:
امیرمؤمنان على(ع)، بى‏تردید امیرسخن و خداوندگار بلاغت است. کلام او در نزد سخن‏سنجانِ ظرافت بین، فراتر از بشر و فروتر از خداست. قطعه‏اى از سخن او به دست هر بلیغ و خطیبى مى‏افتاد به شگفتى فرو مى‏رفت و دست به دست مى‏گشت، تا این که دانشمند نامور قرن چهارم هجرى -سید رضى- را توفیق رفیق گشت و با همت و ذوق فراوان، پاره‏اى از خطبه‏ها، نامه‏ها و کلمات قصار آن امام همام(ع) را گردآورى کرد و نام »نهج‏البلاغه« را بر آن نهاد. اینک این کتاب عظیم افزون بر هزار سال است که در دست عالمان و حکیمان و سیاست‏مداران و مؤمنان است و هرکس به اندازه فهم خود از آن توشه برمى‏دارد. علاقه عالمان فارسى زبانِ عربى‏دان، سبب شد تا این اثر پرارج به فارسى ترجمه شود، همین علاقه، ترجمه‏هاى فراوانى را پدید آورد و هریک به سهم خود در انتقال کلام امام‏على(ع) به میان فارسى‏زبانان کوشیدند. یکى از اینها ترجمه حاضر، به قلم دانشمند فقید محمد دشتى، است. وى با دل‏بستگىِ فراوان و همتى مثال زدنى، براى ترویج و شرح و بسط آموزه‏هاى امیرمؤمنان على(ع) کمر همت بست و از جمله ترجمه نهج‏البلاغه را نوشت. برخى ویژگى‏هاى این ترجمه را مى‏توان چنین برشمرد: قابل فهم براى عموم، تفسیر عبارت‏هاى مشکل، ثبت شأن‏نزول خطبه‏ها، نامه‏ها و حکمت‏ها، نام‏گذارى آنها، مشخص کردنِ مرجع ضمیرها، آوردنِ نشانى آیات و روایات، عنوان‏دادنِ به مفاهیم نهج‏البلاغه، فهرست موضوعى و تفصیلى، آوردنِ اختلاف نسخه‏ها، مشخص کردن مخاطب‏هاى امام در نهج‏البلاغه، بررسى تطبیقى مکاتب و ادیان در پاورقى و... .

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد