چکیده:
این پژوهش به پدیده غلو خواهد پرداخت. این جریان همراه با ورود افکار گوناگون به جهان اسلام و همراه شدن آن با دنیاطلبی عده¬ای فرصت¬طلب در جهان اسلام شکل گرفت. محدوده این پژوهش به شهر کوفه از سال تأسیس آن (17هـ) تا نیمه قرن دوم هجری (150هـ) باز می¬گردد. به طور یقین بسیاری از جریان‏های غالیانه در طی همین سالها و در این شهر شکل گرفت و گسترش پیدا کرد. و بعد از مدتی کوتاه توانست به دیگر بلاد اسلامی رخنه کند. این پژوهش بدان جهت ضرورت دارد که عده¬ای درصدد پیوند بین جریان‏های غالیانه با مکتب تشیع بوده¬اند و این دو را یکی دانسته¬اند. یا حداقل غلو را محصول اندیشه¬های شیعی برشمرده¬اند.به همین دلیل لازم دیده شد تا پژوهشی مستقل در این زمینه انجام بپذیرد تا غیرعلمی بودن این گمانه¬زنی¬ها ثابت شود. به طوری که در این تحقیق خواهد آمد، بیشترین درگیری با جریان غلو توسط ائمه هدی و اصحاب ایشان سازماندهی شده است. گرچه غالیان به هر نحو ممکن درصدد سوء استفاده از محبوبیت اهل بیت پیامبر اکرم در جهت فریب احساسات مردم بوده¬اند، اما ائمه با ردّ هرگونه انتساب ایشان به خود و پرهیز اصحاب از هم¬نشینی با ایشان، موجبات طرد غالیان را فراهم کردند. ایده اصلی ما در این تحقیق تفکیک اندیشه شیعی از گرایش¬های غالیانه می¬باشد، که اولی نتیجه آموزه¬های مکتب اهل بیت ودومی بازخورد اندیشه¬های وارداتی و دنیاطلبی عده¬ای فرصت¬طلب بوده است همچنین بعد از مفهوم¬شناسی به جریان‏های شیعی کوفه پرداخته خواهد شد، تا حدود و ثغور آن با جریان‏های غالیانه تبیین شود. همچنین به چگونگی تأثیر و تأثر و زایش این گروه¬ها توجه شده است. حاصل بحث ما در این پژوهش چنین خواهد بود که بین اندیشه¬های تشیع و گمانه¬زنی¬های غالیان تفاوتی بنیادین وجود دارد. و به هیچ وجه میان این دو پیوندی نمی¬باشد. کلید واژه¬ها: غلو – غالیان – اهل بیت - کوفه – جریان¬شناسی

دانــلود