چکیده:
در پژوهش حاضر در پی این سئوال که مفهوم سره سیاسی معصومین(ع) و اصول حاکم بر آن از دیدگاه امام خمینی چیست؟ این فرضیه ارائه شده که سیره سیاسی معصومین(ع) از دیدگاه امام خمینی به مفهوم روش و اسلوب خاصی است که ائمه در قول و فعل و تقریر خود در حوزه سیاسی و زندگی سیاسی اجتماعی به کار گرفته اند و اصول حاکم بر سیره عبارت از عدالت، قانون گرایی، مصلحت گرایی، امر به معروف و نهی از منکر و قدرت می باشد. ار آنجا که دراندیشه سیاسی شیعه قول و فعل و تقریر معصوم(ع) حجت است و مسلما بخشی از این قول و فعل و تقریر به امور سیاسی- اجتماعی تعلق می گیرد. در پژوهش حاضر تحت عنوان سیره سیاسی ائمه عصومین(ع) از دیدگاه امام خمینی(ره) نیز سیره سیاسی آن بزرگواران به عنوان الگوهای کامل و عملی در طول تاریخ اسلام مد نظر قرار گرفت از دید امام راحل سیره ائمه معصومین(ع) در تمامی شئون ملاک عمل می باشد. بررسی روش های متفاوت معصومین(ع) در مبارزات سیاسی نشان می دهد که اگر چه در ظاهر برخی از این سیره ها متفاوت به نظر می رسد و در هر مقطع زمانی سیره خاص و مشخصی از معصومین(ع) رائه گردیده است اما بر این سیر ها متفاوت به نظر می رسد و در هر مقطع زمانی سیره خاص و مشخصی از معصومین(ع) ارائه گردیده ست اما بر این سیره ها اصول مشترکی که دارای ماهیت عقلی- شرعی هستند حاکم می باشد. اصول ثابت و مشترکی که رنگ زمانه به خود نمی گیرد و فقط مصادیق آنها در زمان های گوناگون متفاوت می باشد. اصول مشترکی چون عدالت که در سیره و زندگی فردی- اجتماعی- سیاسی ائمه به وضوح مشهور است. به گونه ای که در سیره همگی آنها شاخصه های این اصل از جمله نفی انضلام و استرحام، نفی عذر و خیانت، نفی تعدی به حقوق دیگران مشاهده می شود، همچنین قیام بر علیه ظلم و جور در تمامی زمانها با اشکال متفاوت در سیره آنها به چشم می خورد. این اصل ما را به اصل دیگری رهنمون می شود. اهتمام به قانون و تبعیت و اجرای آن با توجه به عنصر مقتضیات زمان اصل است که به عنوان امری قطعی و مسلم در سیره آنها محسوب می شود. در واقع بی توجهی به قانون در سیره آنها جایگاهی ندارد و یا عدالت آنها سازگار نمی باشد. از طرفی در اسلام عدالت فردی و اجتماعی به عنوان هدف قانون گذار و قانون الهی مد نظر است. در این راستا قانون الهی بر اساس عدالت و به منظور عدالت فردی و اجتماعی وضع گردیده است. و هدف آن نفع و مصلحت همه مردم می باشد. لذا عنصر مصلحت اسلام و مسلمین به عنوان عنصری تاثیر گذار در سیره آن بزرگواران نمود یافته به گونه ای که بررسی گردید ائمه مسلمین در موارد بسیاری این سیره و روش خویش را در جهت هدایت کردند. ان بزرگواران در راستای ایجاد عدالت فردی اجتماعی و اجرای قانون الهی- کتاب و سنت- سعی نموده اند با توجه به اصل امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه ارشاد و هدایت خلق به سوی حق را عملی سازند این اصل به عنوان اصل مبقیه اسلام و اصلی فراگیر محسوب می گردد و می توان گفت تمام اهداف مثبت و منفی اسلام از جمله تشلیل حکومت را در بر می گیرد. در واقع عملی شدن اصول فوق بدون توجه به بزرگترین معروف سیاسی که همان حکومت است، امکان نمی باشد. از طرفی وجود حکومت بدون توجه به اصل اقتدار و قدرت معنا و مفهوم نمی یابد. در هر نظامی آنچه به حکومت به عنوان ابزار اجرای قانون مشروعیت می بخشد منشاء و منبع قانونی و عقلانی قدرت و اقتدار می باشد. لذا این اصل در سیره ائمه(ع) از اهمیت خاصی برخوردار است.

دانــلود