چکیده:
پژوهش حاضر براي پاسخ به اين پرسش اصلي شکل گرفت که: سازوکارهاي تحقق مردم سالاري ديني در ايران چيست؟ فرضيه ارائه شده عبارت از اينکه: تحقق مردم سالاري ديني در ايران نيازمند سازوکارهاي اقتصادي، سياسي و فرهنگي است که مشارکت و مشورت شهروندان را تسهيل نمايد. در اين نوشتار با بهرهگيري از چارچوب دموکراسي مشورتي سعي شده است زمينه و سازوکارهاي مشارکت و مشورت هرچه بيشتر شهروندان در حوزههاي مختلف اقتصادي، سياسي و فرهنگي تبيين گردد. جايگاه مشارکت و مشورت در نظام اسلامي براساس قرآن کريم و سيره معصومين(ع) ظرفيت لازم را جهت ارائه سازوکارهاي مشارکتي و مشورتي در نظام مردم سالاري ديني ايجاد مينمايد. در حوزه اقتصاد: فعال نمودن بخش تعاون و شکلگيري و فعاليت بخش خصوصي در اقتصاد با هدف کاهش دخالت دولت و مشارکت سرمايههاي مادي و فکري مردم پيشنهاد ميگردد. در حوزه سياست: شکلگيري احزاب قدرتمند و کارآمد نمودن احزاب، تداوم فرايند انتخابات و ايجاد زمينههاي لازم براي مشارکت هرچه بيشتر نگرشها و تشکلهاي مختلف پيشنهاد ميگردد. در حوزه فرهنگ، توجّه به فرايند جامعه پذيري و انتقال ارزشها و هنجارهاي مشارکتي و مشورتي به وسيله نهادهاي جامعه پذيري چون: خانواده، همسالان، نظام آموزشي؛ مدارس، دانشگاهها حوزههاي علميه، وسايل ارتباط جمعي، احزاب، زمينهساز نهادينه شدن مشارکت سخت افزاري و نرم افزاري شهروندان در امور اجتماعي و سياسي است. به نظر ميرسد به هر ميزان که سازوکارهاي مشارکتي و مشورتي بتوانند مردم را در عرصههاي مختلف وارد نمايد و مشارکت مادي و فکري مردم را فراهم نمايند مقدمات رضايتمندي شهروندان و تحقق و تداوم نظام مردم سالاري ديني فراهم ميگردد و توافق عمومي و مصالح عمومي ايجاد ميگردد.

دانــلود