چکیده:
سرمایهی اجتماعی مفهومی است که طرح جدی مباحث آن، به دهه های اخیر استناد داده می شود؛ با این حال با توجه به اهمیت موضوع، مفاهیم، مولفه ها و شاخص های آن که عمده ترین آن اهمیت یافتن پیوندها و روبط میان افراد و گروهها و سرمایهی ناشی از آنهاست می توان آن را مفهومی قدیمی در یک قالب جدید دانست. در نتیجه امکان پیگیری ظرفیت های سرمایهی اجتماعی در بسترهای فرهنگی ارزشی و مذهبی جوامع نیز وجود دارد با توجه به این مساله این پژوهش در پی بررسی ظرفیتهای سرمایهی اجتماعی در اندیشه و عمل امام خمینی، به عنوان یک رهبر مذهبی می باشد؛ که به نظر می رسد به خوبی توانست از سرمایه های اجتماعی بهره گیرد. برای دست یابی به هدف کلی مفهوم سرمایه اجتماعی استخراج گردیده است. سپس ضمن پرداختن به مبانی فکری و نظری اندیشه امام خمینی ابعاد مولفه ها و شاخص های سرمایهی اجتماعی، در اندیشه وعمل ایشان مورد بررسی قرار گرفته و عناصر و ویژگی های سرمایه ساز رهبری امام خمینی بیان شده است. روش پزوهش حاضر نیز از حیث منبع گردآوری اطلاعات، اسنادی و از حیث روش تجزیه و تحلیل اطلاعات،با توجه به کیفی بودن پژوهش و جنبه های اکتشافی موضوع، روش تحلیل متن می باشد. یافته های کلی پژوهش نشان می دهد که اگر چه امام خمینی اصطلاح سرمایهی اجتماعی را به کار نبرده و تحت چنین عنوانی به آن پرداخته است با این حال ایشان به سرمایه ای که در پیوندها و روابط میان افراد و گروهها وجود دارد و به نیروی عظیم حاصل از آن واقف بوده است. همچنین ظرفیتهای سرمایهی اجتماعی به لحاظ ابعاد، مولفه ها و شاخص ها که البته شاخص ها و مصادیقی متناسب با ساختار مذهبی ایران است، در اندیشه و عمل ایشان وجود دارد با این تفاوت که این ابعاد، مولفه ها و شاخص ها در متن جهان بینی توحیدی و الهی ایشان معنا می یابد و باید در آن بستر مورد توجه و بررسی قرار گیرد. بر این اساس سرمایهی اجتماعی در اندیشه امام خمینی مفهومی سه بعدی است بدین معنی که در تمام روابط در سطوح مختلف، همراه عنصر سومی به نام خداوند حضور دارد. همچنین سرمایهی اجتماعی در اندیشهی ایشان می تواند در سطح جهانی نیز قابل طرح باشد. واژگان کلیدی: سرمایهی اجتماعی، امام خمینی، اندیشه و عمل، اسلام، ایران

دانــلود