چکیده:
مواجهه ما با غرب مدرن به عنوان مهمترین مسئله هویتی و تاریخی از دوره صفویه تا کنون همواره محل تأمل متفکران بوده است. یکی از عرصه‌های قابل توجه این مواجهه، ورود علوم مدرن به ایران است که به خصوص به مظاهر تکنولوژیک آن فروکاسته شد. در جریان این مواجهه تاریخی، جریان های فکری ایران نسبت به توصیف و تبیین این علوم و فنون و نسبت آنها با علوم سنتی، مواضع مختلفی اتخاذ کردند که متناسب با میزان اثر گذاری اجتماعی این جریان‌های فکری و موضعی که نسبت به علوم مدرن داشتند، سیاستگذاریهای رسمی علم سامان یافت. دوره قاجار به جهت اهمیت صورت بندی جریان‌های فکری و تأثیر مشخص آن در دوره‌های بعدی در این تحقیق اهمیت ویژه دارد. در این دوره به جهت نزدیکی جریان‌های روشنفکری به دستگاه سلطنت، به طور عمده سیاست های علمی کشور متأثر از نگاه سکولار این جریان‌ها سامان یافت. علما نیز به دلیل عدم تمیز علوم مدرن از علوم سنتی و تعیین نسبت عالم متحقق غربی با عالم دینی، به تأیید یا در بهترین حالت سکوت نسبت به سیاست‌های علمی سکولار پرداختند. از سوی دیگر فهم ناقص جریان‌های فکری از غرب که متأثر از فقدان فهم فلسفی در این دوره است، موجب گردید مبتنی بر سیاست‌های اتخاذ شده، اقداماتی صورت گیرد که حتا توسعه علم و تکنولوژی در ایران توفیق نیافته و با شکست مواجه گردد

دانــلود