چکیده:
در اين پژوهش کوشیده‌ايم نقش رهبري حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در جهت‌دهي به تحولات فكري- سياسي ج.ا.ايران را بررسي نماييم. ازاین‌رو، ابتدا به جريان‌شناسي جريانات سياسي درون حاكميت و روند تحولات قكري- سياسي اشاره كرده، سپس به بررسی ديدگاه‌هاي مقام معظم رهبري پرداخته‌ايم و در نهايت، نقش رهبري معظم‌له در جهت‌دهي به تحولات فكري - سياسي ج.ا.ايران را بیان نموده‌ايم. پرسش اصلي تحقيق حاضر اين است كه نقش رهبري حضرت آيت‌الله خامنه‌اي در جهت دهي به تحولات فكري- سياسي ج.ا.ا. چگونه بوده است؟ فرضيه اصلي اين تحقيق بر اين مبنا شكل گرفته است كه حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به عنوان رهبر نظام اسلامي توانسته‌اند با ارائه معيارها و ملاك‌هايي در تبيين مولفه‌هاي انقلاب و خط امام خميني (ره) به تقويت جريانات سياسي– اسلامي پرداخته، آموزه‌هايي چون عدالت طلبي و اصول‌گرايي را احياء و تقويت نموده و با تبيين مفاهيمي نظير مردم‌سالاري ديني، خودي و غير خودي و جامعه نبوي بخشي از مطالبات جريان اصلاح طلب را تعديل نمايند و بخشي را كه پارامترهاي ليبرالي و يا ملي‌گرايانه در انديشه‌هايشان نمود يافته و دچار التقاط گشته بود را به حاشيه برانند. كلمات كليدي: اصلاحات، اصول‌گرايي، رهبري، مردم‌سالاري ديني و عدالت خواهي.

دانــلود