چکیده:
برای تبیین تأثیر قرآن بر حکمت متعالیه ابتدا تأثیر دین بطور کلی بر فلسفه مورد بررسی قرار میگیرد و از آنجا که فلسفه و دین در بخشی از موضوع که اثبات حقایق وجود است، مشترکند و همچنین غایت هر دو، شناخت موجود اول میباشد، در بسیاری از موضوعات، مباحث مشترکی را دارا می باشند و مسلما تأثیراتی هم بر یکدیگر خواهند داشت. یعنی از طرفی دین در بسیاری از آموزه‌ها به کمک فلسفه میآید و از طرف دیگر فلسفه در فهم حقایق دینی فیلسوف را راهنمایی میکند. صدرالمتالهین در حکمت متعالیه به تطابق دین و فلسفه اذعان و در جای مباحث، به قرآن استناد می کند. ایشان به طور معمول مباحث فلسفی را مطرح و سپس به آیات استشهاد می نماید و در بعضی موارد، پس از طرح آیاتی از قرآن کریم با ژرف نگری در آنها، مباحث جدیدی را استنباط می نماید (تأویل به معنای صحیح) مانند موضوع حرکت جوهری. در این نوشتار با تأمل در اسفار اربعه خصوصا و دیگر آثار صدرا عموما آیات را با توجه به موضوعات مورد بررسی قرار میدهیم و از بین مباحث متعدد مواردی را انتخاب و مطرح نموده‌ایم. از جمله برهان صدیقین، مراتب علم حق تعالی، حرکت جوهری، معاد جسمانی، تناسخ و... واژه‌های کلیدی: فلسفه، دین، عقل، وحی، حکمت متعالیه، تأویل، روش قرآن در استدلال

دانــلود